به طور کلی هدف از ایجاد دانشگاه ها تربیت و پرورش نیروی با سواد و کار ازموده برای بازار کار بوده است. اما صحبت در مورد اینکه تا چه میزان به جایگاه بیان شده نزدیک هستیم از حوصله ی بحث خارج است. در هر رشته ی دانشگاهی دروسی ارائه می شود که در آن بیشتر به بیان مطالب تئوری پرداخته می شود. هر چند به تناسب رشته، کارگاه های عملی و آزمایشگاه هایی هم وجود دارد. اما تقریبا بعد از گذراندن 90 واحد ( که در رشته های مختلف این عدد متفاوت است ) دانشجو باید دوره ی کار آموزی خود را بگذراند. رشته های وزارت علوم در دوره ی کارشناسی 140 واحد است و از این 140 واحد چیزی بین 0.5 تا 2 واحد به کار آموزی تعلق دارد. به نظر من ارزش این 2 واحد به مراتب بسیار بیشتر از 138 واحد دیگر است. اما علت اهمیت و ارزشمند بودن این دوره چیست؟
اگر بعد از اتمام تحصیلات، قصد کار کردن در رشته ی خود را دارید بهتر است سری به سایت های کاریابی از جمله جابینجا و ایران تلنت بزنید. در استخدام افراد مواردی تحت عنوان " شرح وظایف " و " توانایی های لازم " وجود دارد. شما باید بتوانید از پس عنوان های بیان شده در شرح وظایف بر بیایید و عنوان های بیان شده در توانایی های لازم را داشته باشید. . اما آیا می توان صرفا با پاس کردن درس های دانشگاهی، هر چند با نمرات بسیار خوب و هرچند با معدل الف، این توانایی ها را بدست آورد. قطعا خیر! به همین علت شما باید در جایی شروع به تجربه اندوزی کنید. باید با محیط و فضای کار آشنا شوید. فرهنگ سازمانی و اخلاق کاری را بیاموزید و تعامل با سایر همکاران خود را یاد بگیرید و با کمک افراد با تجربه دانسته های خود را به کمک حل مسائل بیاورید. برخی از دانشجویان کار آموزی را جدی نمی گیرند و یا حتی صرفا با گرفتن تاییدیه‌ی گذارندن کارآموزی، اقدام به گرفتن نمره و پاس کردن آن میکنند. این کار در ادامه راه ضربه ی بزرگی به آنان خواهد زد. توجه داشته باشید که شما در رقابت با سایر افرادی هستید که خواهان استخدام در همان موقعیت شغلی هستند و افرادی که کار آموزی گذرانده باشند بخت بیشتری برای استخدام دارند.
یکی از قسمت های مهم هر شرکت و یا سازمانی قسمت منابع انسانی (human resource) است. وظیقه ی این بخش استخدام بهترین کارمندان، مدیران، مهندسین، مشاورین و به طور خلاصه نیروی کار زبده است. و بعد از استخدام ارزیابی و نظارت بر عملکرد آنان است. قطعا مدیران این بخش میخواهند خیالشان راحت باشد که سرمایه گذاری مطمئنی انجام میدهند. به همین دلیل قطعا سعی دارد از بین افرادی که کار آموزی را در آن جا گذرانده اند و با فضا و چارت سازمانی و فرهنگ سازمانی آن جا آشنا هستند اقدام به استخدام نماید. برای آن ها این کار یک سرمایه گذاری بلند مدت است.
برای اخذ دوره ی کار آموزی خود باید از قوانین مربوط به رشته ی خود مطلع شوید. میزان ساعات، تعداد واحد ها، تعداد خود کار آموزی تحت عنون کارآموزی 1 و 2 و ... ، و موارد دیگر از جمله اطلاعاتی است که می توانید از آموزش دانشکده ی خود کسب کنید یا با یک جستجوی ساده در اینترنت به دست بیاورید. مراحل اداری نحوه ی گرفتن کار آموزی در چارت زیر به دقت بیان داده شده است.
برای اخذ کار آموزی نیاز است تا شما شرکتی را انتخاب کنید. معمولا هر دانشجو در رشته ی خود شرکت ها، سازمان ها و یا ارگان هایی را میشناسد که می تواند با تماس با بخش آموزش آن شرکت از پذیرش کار آموز مطلع شود. اما اگر اطلاعات دقیقی ندارید یا بین چند گزینه به دنبال بهترین هستید بهتر است تا با دانشجویان سال بالایی خود مشورت کنید. اما بهترین منبع سامانه کلی کارآموزی به آدرس سایت کارآموزی است. تمامی شرکت هایی که به دنبال جذب کار آموز هستند در خواست خود را در این سامانه ثبت می کنند و دانشجویان با مراجعه به این وبسایت و تکمیل اطلاعات می توانند مقصد خود را برای کار آموزی انتخاب کنند. همچنین سایت های جابینجا و ایران تلنت که دربالا تر ذکر شد نیز سایت های خوبی برای پیدا کردن شرکت های پذیرای کار آموز می باشد.
تجربه سرمایه ی ارزشمندی است که به سادگی بدست نمی آید. باید خود را با چالش های واقعی رو به رو کنید. باید در حل مسائل شکست بخورید، عاجز بمانید تا بتوانید تجربه اندوزی کنید. در محیط کار به تبادل اطلاعات بپردازید و خود باوری و توانایی های خود را افزایش دهید و از همه مهم تر علاقه ی خود را محک بزنید. بهترین فرصت برای همه ی این ها کار آموزی است.